Vay benim enginlere sığmayan denizim.
Boyumu aşan sözlerinde boğulduğum, bilseydim hiç açılır mıydım sana.
Hiç açılırmıydım ? Kocaman okyanuslarına, çocukça yaptığım kağıt'tan gemilerimle.
Kapılırmıydım rüzgarına, ziyaret edermiydim sığ sularını.
Sahillerine kumdan hayaller yaparmıydım, bilseydim.
Bu denli hırçın deniz olabileceğini.
Sen ilk fırtınanla tanıştın sanırım ?
Fırtına, öyle senin bildiğin gibi denizin içinde kopmaz yalnız.
Fırtına benim gibi göklerde kopar, denize parçaları düşer.
Haa unutmadan... Sözde mavi olan rengin bile yalan.
Beni yansıtır suların, sen yine üstüne alınırsın.
Yani martıların bile aşkı yalan, hem zaten aşk'ta yalan.
Sen yalan...
Ben yalan...
Biz yalan...
Hiç yaşanmamış dünlerin kıyılarına vurmasın.
Ufuk TOPKARA
